ارتباط حساسیت اخلاقی با تمایل به ترک کار پرستاران

مقدمه: پرستاران به عنوان بزرگترین گروه کادر درمانی، اغلب با موقعیت هایی مواجه می شوند که باید برای آنها راه حل هایی پیدا کرده و تصمیمات اخلاقی مناسب اتخاذ کنند. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط حساسیت اخلاقی و تمایل به ترک کار پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر گرگان در سال1393 انجام گرفت. روش کار: این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی است که برروی 161 نفر از پرستاران واجد شرایط صورت گرفت. انتخاب پرستاران به روش تصادفی ساده انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ی حساسیت اخلاقی (msq) و تمایل به ترک کارats)) است. پس از تکمیل پرسشنامه، داده ها جمع آوری و از طریق نرم افزار آماری16spss و آمار توصیفی (جدول، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن، آنالیزواریانس، تی مستقل) تجزیه و تحلیل صورت گرفت. یافته ها: نتایج با میانگین و انحراف معیار10±66 حساسیت اخلاقی را بالاتر از میزان میانگین و تمایل به ترک کار را با 9±24 درحد متوسط نشان داد. ضریب همبستگی پیرسون بین حساسیت اخلاقی با تمایل به ترک کار ارتباط آماری معنا داری را نشان نداد (1,r=-01/0p=). همچنین ،آزمون های آماری آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی شفه بین حساسیت اخلاقی با سن اختلاف معنا داری را نشان داد (01/0p=) که با آزمون تعقیبی شفه این اختلاف بین گروه سنی زیر 30 سال با گروه بالای 40 سال مشاهده شد. طوری که حساسیت اخلاقی در گروه بالای 40 سال بیشتر بود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، نشان داد که بین حساسیت اخلاقی و تمایل به ترک کار پرستاران رابطه ی آماری معنا داری وجود ندارد و در ترک کار، سایر عوامل فردی، محیطی می تواند دخیل باشد.